ΣΤΙΧΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΠΙΝΔΟΣ

Πάνω κει στης Πίνδου μας τις κορφές
που θαρρείς τ’ αστέρια φυλούνε
κάθε νύχτα χίλιες αγνές μορφές
τα πυκνά σκοτάδια ερευνούν

Της Πατρίδας πάντα πιστοί φρουροί
τον εχθρό να `ρθει καρτερούνε
τον εχθρό που πίστευε πως μπορεί
στην Ελλάδα νικητής να μπει

Η νύχτα φεύγει σβήνουν τ’ αστέρια
τ’ αγρίμια πάνε να κρυφτούν
μα της Ελλάδας μας τα ξεφτέρια
δε θε να παν ν’ αναπαυτούν

Εχθροί μιλιούνια ντροπή αιώνια
τ’ άγια μας σύνορα περνούν
και με ντουφέκια και με κανόνια
σίδερο και φωτιά σκορπούν

Οι γενναίοι μας με τη λόγχη ορμούν
τον εχθρό με λύσσα χτυπούνε
είναι λίγοι, μα τους πολλούς νικούν
κι απ’ τη γη μας πέρα τους πετούν